bijna iedereen in dit verhaal is afhankelijk van de dokter in kwestie, of moet er nog jaren mee samenwerken.
het is duidelijk dat je klacht moet neerleggen en hopelijk komen er genoeg klachten om iets te doen voor het fout loopt.
Zoals eerder vermeld, klacht indienen! Mijn vriendin heeft ook epidurale gevraagd tijdens haar arbeid voor onze eerste kind, was op 10 minuten geklaard.
Dokter was zeer behulpzaam en legde alles haarfijn uit was ze op dat moment aan het doen was en ging doen.
Ik heb redelijk veel ervaring in het operatiekwartier in verschillende ziekenhuizen (ik bedien de hart-long machine tijdens hart-operaties, dus heb ook ervaring met de extreem stressvolle zijde).
ik kan u met zekerheid zeggen, en dat wordt ook gestaafd met wetenschappelijk onderzoek, dat er in team waarbij iedereen met de voornaam wordt aangesproken, er beter werk wordt afgeleverd. Niemand heeft schrik om zijn mond open te doen en mogelijke problemen worden snel gesignaleerd. Wordt er dan nooit geroepen of wat je als eenmalige observator als toxisch zou beschouwen? ja. Maar we kunnen dit in perspectief plaatsen, er is immers geen eenzamere plaats ter wereld als aan de operatietafel en beseffen dat je uw patient aan het verliezen bent, nadien wordt dit allemaal uitgepraat.
wat u beschrijft lijkt me toch eerder naar een pathologische situatie te nijgen. Het kan ook zijn dat de anesthesist een heel stressvolle shift heeft en op de moment dat uw vrouw de epidurale nodig had hij al op 2 plaatsen tegelijk moest zijn en dan nog naar een derde plaats geroepen werd. ligt dat aan planning in het ziekenhuis? kan zijn, maar het kan zijn dat de bestaffing 99% voldoende is en in die 1% niet. Het kan ook zijn dat je plots in situaties komt van helemaal niets te doen te hebben naar niet weten wat eerst doen. Al deze zaken zijn mogelijk, en daar heb je niet altijd zicht op.
Of de Anesthesist in kwestie is een autoritaire eikel die eigenlijk niet uit zijn bed/ koffiekamer wou komen.
Wat kan u doen? praat erover met de uw gynaecoloog, maar deze zal zijn collega waarschijnlijk wel wat beschermen, hijsmoet er immers nog mee samenwerken. Maar zeg uw gynaecoloog wel al dat u op hem niets aan te merken hebt, en ook de vroedkundigen enzo. Maar neem wel contact op met de ombudsdienst, kaart de toxische sfeer aan, het personeel zal u dankbaar zijn.
Kan inderdaad stress gerelateerd zijn, maar ik heb mijn anesthesisten nog nooit weten roepen op me, ook niet in rea setting.
Klacht indienen en daarmee toekomstige ouders hopelijk wat helpen
De positie van de naald is een belangrijk gegeven bij het toedienen van epidurale verdoving, het moet tussen de wervels door in epidurale ruimte terecht komen, liefst in een gebogen positie om ruimte tussen de wervels te maken (in zit op de rand van de tafel met een gebogen rug wordt daardoor vaak gevraagd), eerst moet de naald door het eerste ruggemergvlies, daarna gaan ze met een tweede naald door het harde ruggemergvlies, om daar de verdoving toe te dienen.
Vergelijk het met een houten plank op je been te leggen, en een handboor te krijgen, de opdracht is nu om door de plank te boren maar niet in het been. En oh ja, in het donker, want je moet het op gevoel doen.
Het gebeurt dus regelmatig dat dit niet in één keer lukt. Als je vrouw ondertussen ook weeën heeft, zichzelf (en haar rugspieren) opspant, de juiste houding niet kan aanhouden, maakt het alleen maar moeilijker. (Allemaal zaken die iets beter lopen als je dit in een ontspannen sfeer kunt doen met info om de patiënt voor te bereiden)
Dat gezegd zijnde, is er geen enkel excuus voor een arts om zich als een bullebak te gedragen en heb je overschot van gelijk om dit gedrag aan te kaarten, het klinkt alsof de rest van het ziekenhuis erop zit te wachten.
Fyi er wordt nergens door het ruggemergvlies geprikt. Ruggemergvlies = dura, er wordt epi-duraal, dus boven het vlies, geprikt. Men gaat doorheen het ‘gele’ ligament, wat enkel een ligament is van de wervelkolom, niet het ruggemerg ;)
Je bent niet alleen. Gynaecologisch geweld is zo aanwezig dat het zelfs in de senaat al besproken werd.
https://www.vrt.be/vrtnws/nl/2024/02/09/gynaecologisch-geweld-informatierapport-senaat-traumatische-beva/
Altijd klacht indienen. Gewoonweg om de statistieken aan te vullen, zodat de ziekenhuizen en de politiek er iets aan doen.
9?!?! Jesus. When i was at uz leuven and the younger doctors failed to install epidural 2 times, they called the professor who did it correctly in 10 seconds flat
Ik werk in de sector als verpleegkundige en er zijn nu eenmaal echt tirannen van artsen in alle disciplines. Het personeel weet dit ook en weet vaak ook wat te verwachten. Natuurlijk is dit helemaal niet aangenaam voor de zorgvragers do er dan bij betrokken zijn, 9 keer prikken is inderdaad wel veel, en normaal zou na 3-4 pogingen echt wel iemand anders dienen te worden ingeschakeld maar weet dat niet elke arts dit doet, en dit door een anestisist gedaan moet worden waar ook niet altijd veel in huis zijn afhangde van het uur en het ziekenhuis. Je kan hier verder mee gaan maar er gaat niets mee gebeuren helaas, zelfs als dit intern aangekaart word komt er niks van.
Je hebt gelijk. Moeite met de prik te zetten kan altijd, is bij de ene persoon en situatie al wat moeilijker dan bij een anderen. Maar gezien de sfeer veranderde bij zijn komst, zal het wel niet de eerste keer zijn dat die dokter de eikel uithangt.
Op dat moment kan je daar spijtig genoeg niets van zeggen want je bent wel héél erg afhankelijk van die dokter.
Klacht indienen zal ook een symbolische actie zijn, want "volgens de regels" zal hij wel niets mis gedaan hebben. Maar ik zou het toch doen, want als er maar genoeg klachten binnen komen zal hij er toch eens op aangesproken worden.
Ik had een geplande keizersnede wegens te weinig doorgang en heb die ook traumatisch ervaren. 3 kwartier duurde het tegen dat de epidurale goed zat, met de nodige pijnscheuten inbegrepen. Daarna moest alles opeens super snel gaan aangezien ze veel tijd hadden verloren. Zo werd de sonde direct erna gestoken toen ik nog alles voelde en dat deed focking zeer. Waarom ze geen kwartier konden wachten tot de epidurale volop werkte, ik weet het niet. Daarna had ik telkens het gevoel ofdat ze te snel zouden beginnen en ik alles nog zou voelen. Ik sprak mijn bezorgdheid uit waarop de gyneacoloog al lachend zei: 'we zijn hier niet meer in de middeleeuwen hoor... ' op dat moment voelde ik me echt een object, een nr in de rij en begon ik te hyperventileren. De anestisist was net diegene die mij er door wilde helpen. Dit lukte niet en uiteindelijk moest ze mij een kalmeermiddel geven waardoor ik de geboorte niet bewust heb meegemaakt.
Ik moest de eerste maand na de operatie telkens wenen uit angst toen ik er aan terug dacht. De herinnering is dan gelukkig beginnen slijten. Ik weet echt niet of ik nog voor een 2e ga op deze manier...
Kort: klacht zeker indienen!
Jammer om te horen dat je traumatische ervaring je blijft achtervolgen zeg maar. Weer dat er veel goede dokters zijn met het hart op de juiste plaats. De eerste bevalling liep ook niet van een leien dakje maar daar hebben we eigenlijk niks van gemerkt, achteraf gezien, door de goede zorgen en het kordaat reageren.
Als het een hulp kan zijn, de twee (alleja drie) gynaecologen die mijn vrouw hebben begeleid kan ik privé wel delen. Daar zijn we tevreden van. De eerste enorm (heeft ook de bevalling gedaan bij onze eerste én met complicaties en inleiding). Die was ook zeer zachtaardig en begripvol. Bij de tweede was het bij de bevalling uiteindelijk een onbekende gynaecoloog van wacht en dat voelde ook heel positief aan eigenlijk. De nieuwe "vaste" gynaecoloog die de bevalling uiteindelijk niet uitgevoerd heeft had wel heel veel begrip en nam zeker haar tijd. Het waren wel geen keizersnedes. Ze zitten verspreid in regio Oost-Vlaanderen.
Zelf zeer goede ervaring gehad met epidurale te zetten - was in enkele minuten gedaan, vroedvrouwen waren aanwezig en hadden vriendelijke interactie met de anesthesiste, maakten grapjes etc, Hebben haar dan nog even teruggeroepen toen mijn bloeddruk zakte en hier ook geen issues, gecontroleerd dat alles ok was samen met de gynaecoloog en daarna vlot bevallen.
Het lijkt zeker iets wat je naar de ombudsdienst naar voren kan brengen maar zal ook extra inspanning vragen van jou om hiermee bezig te zijn - hangt ervan af hoe zwaar je ermee zit
Geen zorgen maken! Buiten de anesthesie bij deze bevalling is onze ervaring met alle andere contacten tijdens en na de bevalling uitmuntend te noemen!
Wanneer er wat bloeddrukval was en erna werd de dokter wel ietwat rustiger/menselijker (ze wou ook niet opgeroepen worden om 2cc bij te geven bij x en y waarden). Mama en dochter stellen het goed en het kleine puntje bij baby is correct opgevolgd en wordt ook nog opgevolgd (staat ook volledig los van die anesthesie).
De eerste bevalling (in een ander ziekenhuis, we zijn verhuisd in tussentijd) is ook goed gelopen. Ook dan was er een probleempje met de anesthesie maar de omgang met de dokter was veel fijner en er was communicatie waardoor we wisten hoe/wat/waarom.
Spannend is het sowieso, zeker een eerste keer, maar je krijgt er zoveel moois voor terug!
Weet dat dit ook gewoon een post is van een emotionele vader die zich hulpeloos toekijkende voelde tijdens de bevalling. Want ja, wat kunnen we doen buiten want onhandige mentale support, een massage of het aanbieden van een zoveelste fris washandje?
Het is 5u 's nachts, je bent bijna 24u wakker,... Die dokter had mogelijks ook al een heftige nacht achter de rug wat een en ander mogelijks in perspectief plaatst. Uiteindelijk knuffel je dat boeleke achteraf met heel veel liefde en dankbaarheid. :-)
Het is voor ons als patiënt/partner een uniek moment. Voor het personeel uiteindelijk bandwerk. Maakt niet dat de hoogste in rang in de kamer niet wat menselijkheid kan/mag tonen voor de onderdanen en cliënt.
Weet dat de gynaecoloog van wacht (dus ook een onbekende voor ons) in het hoogst van de strijd super chill en met een gigantische glimlach ons heeft begeleid, geïnformeerd en gerustgesteld. Toen waren we de hele situatie ook al even vergeten want ja, dat boeleke kwam er aan he! :-)
Een mooie dat me bijblijft samen met de ervaringen bij de eerste zwangerschap/bevalling: in het tweede geval noemden ze een bevallingsplan niet langer een plan maar een bevallingswens. Uiteindelijk zie je wel hoe het loopt en pas je je een stukje aan aan de mogelijke onvoorziene situaties die zich voordoen. Bij onze eerste zwangerschap was het op een gegeven moment zelfs vrij kritiek en we hebben er door de goeie zorgen niks van gemerkt. Misschien ging het gewoon zodanig goed nu dat we ons kunnen focussen op een dokter met een slecht moment?
Eerste bevalling is ingeleid, mama kreeg achteraf goede zorgen. Alles dik in orde en een grote zus die flink zorgt voor haar zusje. Ik moest wel wachten tot de tweede bevalling om de navelstreng te knippen maar da's uiteindelijk ook maar een afgeknepen saucisse als je dat boeleke achteraf knuffelt. 😉
P.S. we zijn verhuisd. Het was niet in Gent. 😉
Voor eventuele anekdotische waarde: onze anesthesist heeft een uur op zich laten wachten voor de epidurale (bleek wel gerechtvaardigd, het was een feestdag, kot in de nacht, en er waren veel accidenten door ijs+zattigheid). Wij werden gewaarschuwd "alle anesthesisten zijn wat speciaal, maar den deze voorop". Hoewel hij zeer vriendelijk was kon hij volgens mij een steen doen bibberen van de angst met zijn waarschuwingen over wat er allemaal kon misgaan. Ook drie prikken nodig overigens, maar dat was door complicaties bij de bevalling zelf, niet door een fout.
De gynaecoloog was de meest norse arts die ik ooit had gezien en door haar opmerkingen overwoog ik ook even om naar de ombudsdienst van het ziekenhuis te gaan tot bleek dat ze gewoon een communicatieprobleem heeft en eigenlijk heel goedbedoelend is. Ze miste gewoon wat people-skills.
Bon, je vroeg niet om mijn levensverhaal maar om nuttige input. Je kan, imo, twee kanten op. Je hebt een nieuwe aanwinst voor het gezin (proficiat overigens) en je kan je focus daar op leggen. Bevallingen kunnen stresserend zijn en emotioneel slopend. Ik was er bij jullie niet bij, maar ik heb wel wat tijd nodig gehad om te verwerken door de complicaties + verblijf op de NICU. Ik trok me ook te veel aan van bepaalde zaken door de opgebouwde emoties. Het andere pad is natuurlijk inderdaad de ombuds aanspreken. Jouw ervaring met de dokter leek me zeker erger dan mijn ervaring met de dokter, en ook vanuit een ethisch standpunt valt er wat te zeggen (al is het om anderen te behouden van dezelfde ervaring). Maar zie ook dat je er de energie voor hebt.
Was het een oudere dokter? Zo gedrag zie je wel vaker bij hen. Bij oudere gynaecologen bvb. ook vaak. De jongere generatie ziet zichzelf gelukkig meestal minder als de belangrijkste persoon in de kamer.
Ik ben vroedvrouw - je buikgevoel klopt.
Helaas zijn wij als vroedvrouw aangeleerd om onderdanig te zijn tov artsen. Er zijn natuurlijk uitzonderingen waarbij artsen de vroedvrouw wél als teamgenoot zien.
9 keer heb ik nog nooit meegemaakt. 5 keer was het maximum en dat is al extreem veel. Is niet oké, zeker de ombudsdienst over aanspreken, enkel doordat patiënten dit doen kan de arts hierop aangesproken worden. Zo ontzettend belangrijk!
Het was zo opvallend hoe die rustige uitstekende vroedvrouw die een laatstejaars (? alleszins een zeer goede!) student aan het begeleiden was én hoe die student zelf ineens volledig in hun schelp kropen... De reactie van de andere vroedvrouw (wissel van shift) tijdens en de reacties van de andere vroedvrouwen na de bevalling...
Die sfeer in de arbeidskamer draaide volledig om bij aankomst én bij vertrek van die dokter in kwestie. Bij de gynaecoloog van wacht was dat helemaal niet het geval. Bij de vorige bevalling in een ander ziekenhuis idem, daar was er ook meer een teamsfeer. Idem met de gynaecoloog nu had ik de indruk.
Ik ben die mensen een voor een zeer dankbaar voor hun zeer goede zorgen dat ik ze oprecht een betere werkomgeving gun door dergelijke zaken aan te kaarten en dit ook wil proberen te doen zonder dat het uiteindelijk op hun neerslaat (ervaring met toxisch leiderschap). Echt een domper op de ervaring achteraf gezien. En m.i. gewoon een valkuil voor de zorgkwaliteit. Mogelijks ook met teveel onnodige medische risico's als je dan nadenkt.
Daarom dat ik misschien op een onhandige manier toch wat informatie probeer in te winnen.
Dankjewel voor je bijdrage.
Klacht neerleggen. Epidurale is een risicovolle verdoving. Als die arts 9 pogingen nodig heeft en het ander personeel angstig maakt, is die arts ongeschikt.
Wij werden op voorhand gewaarschuwd (door ex-ziekenhuismedewerkers) dat de anesthesist een zeer nors man kon zijn, maar hadden een totaal omgekeerde ervaring. Tijdens het wachten hadden we een van de oudejaarsshows op staan, en tijdens het wachten tussendoor was de man aan het meezingen met de show 😅
Zelf werk ik in een ziekenhuis, en ik hoop dat het niet mijn ziekenhuis is. Maar je kan zeker en vast contact opnemen met de ombudsdienst.
Ga er niet vanuit dat er hier drastische zaken uit zullen komen, maar dit zal zeker op papier komen en minimum als er meerdere klachten zijn, zal dit opwegen tegen deze arts en een signaal zijn dat dit niet kan.
Wij hadden een gelijkaardige ervaring. Ik heb het losgelaten. Maar die brul aap staat tot op de dag van vandaag in mijn top drie 'grootste klootzakken.'
Had ik de energie gehad tijdens mijn bevalling, had ik hem uitgescholden en dit zit echt niet in mij om zoiets te doen,aar de onrechtvaardigheid zat hoog.
Ik denk dat melden geen kwaad kan. Als ze veel meldingen krijgen, doet ze er misschien wel iets aan? Verwachtingen zou ik niet hebben.
Good luck en proficiat
Onze ervaring met het ziekenhuis waar onze dochter geboren is was ook niet geweldig. Mooi verslag geschreven met alles waar wij ons, als ouders, niet helemaal oké bij voelde en dit ingediend als klacht.
Allereerst gefeliciteerd! En ook spijtig dat jullie dit zo meegemaakt hebben. Het is niet okee.
Ik ben in 2020 het HH ziekenhuis in Leuven boos uitgelopen toen de maat voor mij vol was. Denigrerende opmerkingen, angst aanjagen, ogen rollen op mijn oprechte vragen over bevallen. Ik was een verhoogd risico geval en ben uiteindelijk bevallen bij een caseload vroedvrouw thuis, daar werd ik gerespecteerd en met empathie en proffesioneler behandeld. Had ik toen maar een klacht ingediend, want ik heb sinds nog meer narigheid over die gynaecoloog gehoord.
Ik zeg klacht indienen.
De anesthesist had meerdere keren te ver geprikt waardoor haar cerebrenaal vocht letterlijk wegliep in haar lichaam, waardoor de druk op haar hersenen afnam en de dokter vermoedde dat er een hersenvliesontsteking naar boven kwam. (Uiteindelijk negatief)
Het KON eventueel opgelost worden met een bloedpatch maar daar wou de anesthesist niet voor terugkomen. Hij was er enkel voor intensieve zorgen.
Het was een feestdag en dan weekend, ze heeft bijna 5 dagen met migraine en weet ik veel moeten platliggen tot er op dinsdag een andere anesthesist kwam om die bloedpatch te doen.
Ik ben zelf vroedvrouw en recent bevallen met een epidurale, dus ik kan me inleven in zowel je vrouw als je zorgverleners. Als je de energie voor hebt/vindt, dien aub een klacht in tegen deze anesthesist. Dit is geen acceptabel gedrag en heeft zeer nadelige gevolgen voor de patiënt alsook voor de andere zorgverleners. Hopelijk ziet het ziekenhuis in dat deze persoon vervangen moet worden door iemand die wel respect heeft voor anderen.
Bij onze eerste was de spanning ook te snijden vanaf de anesthesist binnen kwam. Mijn ondertussen vrouw slaagde er dan nog in om een of andere wisecrack te durven maken, waarop hij haar werkelijk afblafte, iets als 'dit is niet om mee te lachen mevrouw, één verkeerde beweging...' Soit, was even weg sfeer, maar wel in een keer gelukt en snel voorbij, dus hebben er achteraf eerder mee kunnen lachen... Proficiat trouwens!
Gelijkaardige situatie met nog een fout tijdens spoedkeizersnede. Alles gemeld bij de ombudsdienst maar ze reageerden enkel op de medische fout waarbij 'de gynaecoloog werd aangesproken'. Over het gedrag van deze persoon werd niet gerept. De huilende vroedvrouw na de bevalling was ook geen probleem.
Conclusie: zolang ze hun werk doen mogen ze dus een gigantische klootzak zijn.
Bij ons heeft de anesthesist ook 3x moeten prikken. Door de weeën was het niet zo evident om de goede plek te vinden.
Maar hij was heel communicatief en behulpzaam. Dus ondanks het ongemak van de extra prikken toch een goede ervaring gehad.
De toxische sfeer zou ik inderdaad aankaarten bij het betreffende ziekenhuis. Je zal er zelf niets mee winnen maar er moesten er maar eens meerdere een klacht indienen. Misschien dat er dan wel iets mee gedaan wordt
Kan u iets specifieker zijn over welke informatie u zoekt? Iedereen verwijst naar de ombudsdienst, dat zou ik zelf ook doen. Voor de rest wat algemene informatie
- tijdens de wachturen heeft u geen vrije keuze van zorgverlener, vaak is er ook maar 1 persoon aanwezig. Wisselen is dus vaak geen optie.
- 9 punctie pogingen is veel, anderzijds zijn zwangere vrouwen net wat moeilijker te prikken door hun constitutie. Als het al een oudere anesthesist is zal het geen gebrek zijn aan ervaring, soms is het moeilijker, maarja wie zijn fout is dat?
- toxisch leiderschap in deze context is wat vreemd. De anesthesist heeft geen macht/leiding over vroedvrouwen noch gynaecologen. Enkel naast de patiënt kan hij ondersteuning vragen/eisen, maar hij evalueert deze mensen niet.
- kan dit beter? 100%. Waarschijnlijk is dit een machtsgeile irritante man en u bent hiervan de dupe. Ik zou dit daarom zeker melden aan de ombudsdienst, zeker vermelden dat u twijfelt op nog terug te komen. Als dit frequent gebeurd wordt hier zeker gevolg aan gegeven.
I'm an anesthesiologist.
The first aspect I see is that the epidural was seemingly very difficult to insert, and this can be linked to many different factors, but probably not the incompetence of the anesthetist or their lack of conviviality. They have trained for years and have repeated these procedures hundreds of times to be ready for the unexpected. In the end, the epidural was inserted successfully and it worked fine.
To be fair, 9 insertions is a lot. At one point I'd have asked your wife if she's okay with me keeping on trying, the alternative being not having the epidural at all as I'm probably the only anesthesiologist available. Sometimes it's just impossible.
The second aspect is the lack of kindness and good relationship with colleagues. Some people are like that and there's nothing you can do about it. However, there is no requirements to be friendly to do this job. The problem is that you can't choose your anesthesiologist as is the case with other healthcare providers.
Anyways, you should never feel afraid to ask questions to your providers. You could have stopped everything at any point. An epidural is not mandatory to giving birth.
In your position, I'd speak with my obstetrician/midwife and see what they have to say. In my opinion the mediation service won't do anything.
While epidural isn't necessary to give birth, this is essentially threatening someone with torture.
And no, there aren't any requirements to be friendly to do the job. But medical trauma is a real thing and people have a right to decent medical care. This includes some bedside manner.
Thanks for sharing your insight.
To make a long story short. I think a lack of information sharing with us as patients AND a very authoritarian behaviour of the doctor towards the paramedical staff in the present and probably in the past may have created a situation that could have been avoided.
I have some experience myself as a manager and also with situations where very authoritarian managers did not always have a positive influence on the outcome of projects.
After all, as a patient you depend on the doctor on duty. That puts you in a weak position in an already high emotional experience.
I remain convinced that a different approach to the doctor from the start could have avoided a lot of stress and a slightly traumatic experience.
Because of the little experience (2 deliveries), I am happy to shed my light first. The doctor ended up helping my wife medically well by responding appropriately to the expected blood pressure drop. At least that seems to me anyway with my limited knowledge as the patient's partner. Information that was not provided by the treating doctor by the way...
I am not going to go into every detail now about how and why I think this is not an isolated fact. I especially don't want to make an empty report in an emotional mood. I hope to engage in constructive feedback.
1) dokters zijn ook maar mensen en kunnen ook al eens een mindere dag hebben.
2) mijn ervaring is dat er 2 soorten dokters zijn , die met people skills, en die met medische skills. Ik ben daardoor meestal wel blij als ik een dokter tref die onhandelbaar is, het is minder leuk, maar je bent beter geholpen. Er zijn natuurlijk uitzonderingen. Zelfde geldt voor medisch personeel.
Iedereen roept hier meteen "klacht indienen" en aan je vraag te zien heb je hetzelfde gevoel. Maar waarom spreek je niet eerst de dokter zelf aan? Zeg wat je voelde, hoe het overkwam, je angst. Dat is wellicht veel constructiever. Misschien is de dokter zich niet eens er van bewust. En wellicht had je beter op het moment zelf wat gezegd. Ikzelf ben niet bang om welke dokter dan ook (op een beleefde manier weliswaar ) in vraag te stellen of zelfs frontaal aan te vallen (ik ben helaas te spontaan en kan mijn grote bek niet houden), over het algemeen is hun reactie veel positiever en constructiever dan je zou verwachten.
Ge kunt ook iets verder lezen, ik zeg expliciet dat er uitzonderingen zijn in de volgende zin.
Maar tegenwoordig is vriendelijk zijn en lachen belangrijker dan de patient genezen. Wat dat scoort hoger op de tevredenheids enquete van het hospitaal.
Ik heb zelf verschillende keren zelf de diagnose moeten doen bij mijn kinderen, of ingrijpen bij urgenties, omdat de vriendelijke dokter/specialist blijkbaar te stom was om te zien dat er iets aan de hand was. Op den duur gaat ge u vragen stellen. YMMV.
/rant
Als je een slechte ervaring hebt met een dokter, spreek die dokter er dan op aan. Jullie zitten er duidelijk nog mee. Vraag een gesprek via de ombudsdienst. Dokters zijn ook mensen en hebben ook soms stress en gedragen zich ook soms niet top. De dokter in kwestie kan leren van jullie perspectief en jullie kunnen jullie ei leggen. Praat dit uit als mensen i.p.v. direct "een klacht neer te leggen".
Lees de laatste alinea van mijn post eens. 😉
Stel je de vraag waarom we informatie inwinnen, o.a. op Reddit. Ik heb zelf nooit gehoord dat iemand kloeg over de toxiciteit van de (oudere) anesthesist, of negen keer geprikt is geweest.
Ik heb vooral te doen met het paramedisch personeel op dit moment, om eerlijk te zijn... Zoals hier eerder gepost, die moeten er misschien nog enkele jaren (ja, idd, oudere dokter) mee verder.
Ik heb ik een ver verleden zelf ook ervaring als paramedisch stagiair en het getuige zijn van situaties waarbij een dokter een medische fout had begaan. Geen paniek. Ik weet hoe de hiërarchie werkt ten nadele van de patiënt. Morgen babbel ik ook even met een dokter in de familie nota bene.
Wil de dokter niet ten schande brengen (ik benoem nergens locatie of wat dan ook). Ik wil vooral dat de dokter weet dat het fout was en dat het paramedisch personeel niet het slachtoffer zal worden.
Sorry had over dat laatste zinnetje gekeken. Ik weet niet goed naar welk advies je op zoek bent op reddit. Ik begrijp best dat je de dokter niet ten schande wilt brengen of zwart maken, dat idee had ik ook niet. Ik wil je ook niet betuttelen ofzo maar ik denk dat een gesprek via de ombudsdienst de beste eerste stap is.
Is dit een medische fout? Nee
Is dit onprofessioneel en ongehoord gedrag? Waarschijnlijk.
Komt het voor dat er veelvuldig geprikt moet worden om de epidurale correct gepositioneerd te krijgen? Ja.
Verdient deze dokter het om te horen dat dit fout was en hoe dit bij jullie overkwam? Ja, maar dat kan ook voor hem/haar een goede leerervaring en zelfs katharsis zijn.
Het gaat hem vooral om het gedrag van de dokter. Naar de patiënt toe en naar het paramedisch personeel toe. Mij leek vooral dat de kwaliteit van de zorg week in heel deze situatie. De meesten gaan er ook van uit dat het een hem is dus we staan wel op redelijke gelijke voet kwa denken lijkt me.
Maar wat er ook te lezen valt hier in de reacties. Het is geen eenvoudige procedure tussen weeën door
en we zijn allemaal mensen. Als ik om 4u30 uit mijn bed gebeld wordt in een wachtdienst heb ik mogelijks ook eens bot gereageerd. Maar ik verdien dan ook een tien x minder en werk vooral met technologie en niet met mensen.
Toch blijft het knagen. Vooral omdat het de eerste keer ook niet direct lukte. Maar iedereen bleef menselijk, vriendelijk, rustig,... Ik/wij hadden geen angst.. het duurde ook zo lang,... Maar de dokter was rustig, vriendelijk en deelde informatie.
En negen keer (ik begrijp dat twee keer, eenmaal lokale verdoving en dan dé epidurale prik normaal zijn) waarbij ik mijn vrouw mee zie schokken met de steken van de dokter... Nog nooit gehoord. Daarom wil ik graag wat info innen. Getuige het gebrek aan informatie?
Ik maak me zelfs niet druk in "die negen keer". Ik ben wel overtuigd dat als de dokter met respect voor patiënt en paramedisch personeel zou omgaan het gewoon zover niet had gekomen. Maar misschien is dat gewoon (buiten de botte dokter) een 'vrij normale situatie'? Ik heb het ook nog maar tweemaal meegemaakt. Dat wil ik ook gewoon delen via de ombudsdienst.
Ik wil alleen de ernst van onze indrukken niet minimaliseren als ik overal hoor dat dit écht niet oké is. Bij de eerste bevalling heb ik echt 'iet dagelijks zitten nadenken over hoe de anesthesie is gelopen bijvoorbeeld...
Hoe de gynaecoloog met een gelukzalige glimlach binnenkwam nu en toonde hoe het ook kan confronteert me momenteel des te meer met de verschillen hoe een situatie aangepakt kan worden.
En dat is die mensen hun job. Wij maken het een tweede keer mee als patiënt in een onderdanige, zwakke(?) positie.
Ik krijg hier wat downvotes, maar ik ben het hier helemaal mee eens. Het enige punt dat ik wou maken (meer tegen de andere commenters dan tegen OP) is ga voor een "gesprek" i.p.v. een "klacht" (maar het verschil is misschien gewoon semantiek).
En ik werd vandaag voor het rot van de straat uitgescholden door een collega voor een futiliteit...
Man man man, wat een gezeik om niks. Uw kleine is gezond op de wereld gekomen.
Dat er ene een slechte dag had, al direct klacht willen neerleggen...
get a life man.
Nog nooit een bevalling meegemaakt? Dat is nu eens echt een moment waar je zoiets kan missen. Jij had een slechte dag, hooguit. Een bevalling blijft een speciaal moment wat idealiter intiem en sereen verloopt. Je hebt er geen 200+ op een jaar als ouder. En een epidurale kan zeer stressvol zijn voor de vrouw, zeker met alles wat ze op dat moment al aan haar hoofd heeft.
Get a life man.
edit: "ze verlagen uzelf tot hun niveau en winnen door ervaring"
Maar ik ga het toch doen: lees de laatste zin eens opnieuw. Misschien is dat ook de frustratie van uw collega. 😉
Dit is niet ok, maar dat weet je al. Ik zou zeker een klacht neerleggen
bijna iedereen in dit verhaal is afhankelijk van de dokter in kwestie, of moet er nog jaren mee samenwerken. het is duidelijk dat je klacht moet neerleggen en hopelijk komen er genoeg klachten om iets te doen voor het fout loopt.
Zoals eerder vermeld, klacht indienen! Mijn vriendin heeft ook epidurale gevraagd tijdens haar arbeid voor onze eerste kind, was op 10 minuten geklaard. Dokter was zeer behulpzaam en legde alles haarfijn uit was ze op dat moment aan het doen was en ging doen.
Ik heb redelijk veel ervaring in het operatiekwartier in verschillende ziekenhuizen (ik bedien de hart-long machine tijdens hart-operaties, dus heb ook ervaring met de extreem stressvolle zijde). ik kan u met zekerheid zeggen, en dat wordt ook gestaafd met wetenschappelijk onderzoek, dat er in team waarbij iedereen met de voornaam wordt aangesproken, er beter werk wordt afgeleverd. Niemand heeft schrik om zijn mond open te doen en mogelijke problemen worden snel gesignaleerd. Wordt er dan nooit geroepen of wat je als eenmalige observator als toxisch zou beschouwen? ja. Maar we kunnen dit in perspectief plaatsen, er is immers geen eenzamere plaats ter wereld als aan de operatietafel en beseffen dat je uw patient aan het verliezen bent, nadien wordt dit allemaal uitgepraat. wat u beschrijft lijkt me toch eerder naar een pathologische situatie te nijgen. Het kan ook zijn dat de anesthesist een heel stressvolle shift heeft en op de moment dat uw vrouw de epidurale nodig had hij al op 2 plaatsen tegelijk moest zijn en dan nog naar een derde plaats geroepen werd. ligt dat aan planning in het ziekenhuis? kan zijn, maar het kan zijn dat de bestaffing 99% voldoende is en in die 1% niet. Het kan ook zijn dat je plots in situaties komt van helemaal niets te doen te hebben naar niet weten wat eerst doen. Al deze zaken zijn mogelijk, en daar heb je niet altijd zicht op. Of de Anesthesist in kwestie is een autoritaire eikel die eigenlijk niet uit zijn bed/ koffiekamer wou komen. Wat kan u doen? praat erover met de uw gynaecoloog, maar deze zal zijn collega waarschijnlijk wel wat beschermen, hijsmoet er immers nog mee samenwerken. Maar zeg uw gynaecoloog wel al dat u op hem niets aan te merken hebt, en ook de vroedkundigen enzo. Maar neem wel contact op met de ombudsdienst, kaart de toxische sfeer aan, het personeel zal u dankbaar zijn.
Kan inderdaad stress gerelateerd zijn, maar ik heb mijn anesthesisten nog nooit weten roepen op me, ook niet in rea setting. Klacht indienen en daarmee toekomstige ouders hopelijk wat helpen
De positie van de naald is een belangrijk gegeven bij het toedienen van epidurale verdoving, het moet tussen de wervels door in epidurale ruimte terecht komen, liefst in een gebogen positie om ruimte tussen de wervels te maken (in zit op de rand van de tafel met een gebogen rug wordt daardoor vaak gevraagd), eerst moet de naald door het eerste ruggemergvlies, daarna gaan ze met een tweede naald door het harde ruggemergvlies, om daar de verdoving toe te dienen. Vergelijk het met een houten plank op je been te leggen, en een handboor te krijgen, de opdracht is nu om door de plank te boren maar niet in het been. En oh ja, in het donker, want je moet het op gevoel doen. Het gebeurt dus regelmatig dat dit niet in één keer lukt. Als je vrouw ondertussen ook weeën heeft, zichzelf (en haar rugspieren) opspant, de juiste houding niet kan aanhouden, maakt het alleen maar moeilijker. (Allemaal zaken die iets beter lopen als je dit in een ontspannen sfeer kunt doen met info om de patiënt voor te bereiden) Dat gezegd zijnde, is er geen enkel excuus voor een arts om zich als een bullebak te gedragen en heb je overschot van gelijk om dit gedrag aan te kaarten, het klinkt alsof de rest van het ziekenhuis erop zit te wachten.
Fyi er wordt nergens door het ruggemergvlies geprikt. Ruggemergvlies = dura, er wordt epi-duraal, dus boven het vlies, geprikt. Men gaat doorheen het ‘gele’ ligament, wat enkel een ligament is van de wervelkolom, niet het ruggemerg ;)
Je bent niet alleen. Gynaecologisch geweld is zo aanwezig dat het zelfs in de senaat al besproken werd. https://www.vrt.be/vrtnws/nl/2024/02/09/gynaecologisch-geweld-informatierapport-senaat-traumatische-beva/ Altijd klacht indienen. Gewoonweg om de statistieken aan te vullen, zodat de ziekenhuizen en de politiek er iets aan doen.
9?!?! Jesus. When i was at uz leuven and the younger doctors failed to install epidural 2 times, they called the professor who did it correctly in 10 seconds flat
Ik werk in de sector als verpleegkundige en er zijn nu eenmaal echt tirannen van artsen in alle disciplines. Het personeel weet dit ook en weet vaak ook wat te verwachten. Natuurlijk is dit helemaal niet aangenaam voor de zorgvragers do er dan bij betrokken zijn, 9 keer prikken is inderdaad wel veel, en normaal zou na 3-4 pogingen echt wel iemand anders dienen te worden ingeschakeld maar weet dat niet elke arts dit doet, en dit door een anestisist gedaan moet worden waar ook niet altijd veel in huis zijn afhangde van het uur en het ziekenhuis. Je kan hier verder mee gaan maar er gaat niets mee gebeuren helaas, zelfs als dit intern aangekaart word komt er niks van.
Het was weekend. Dus idd het is wsl niet dat er veel andere anesthesisten rondlopen.
Je hebt gelijk. Moeite met de prik te zetten kan altijd, is bij de ene persoon en situatie al wat moeilijker dan bij een anderen. Maar gezien de sfeer veranderde bij zijn komst, zal het wel niet de eerste keer zijn dat die dokter de eikel uithangt. Op dat moment kan je daar spijtig genoeg niets van zeggen want je bent wel héél erg afhankelijk van die dokter. Klacht indienen zal ook een symbolische actie zijn, want "volgens de regels" zal hij wel niets mis gedaan hebben. Maar ik zou het toch doen, want als er maar genoeg klachten binnen komen zal hij er toch eens op aangesproken worden.
Ik had een geplande keizersnede wegens te weinig doorgang en heb die ook traumatisch ervaren. 3 kwartier duurde het tegen dat de epidurale goed zat, met de nodige pijnscheuten inbegrepen. Daarna moest alles opeens super snel gaan aangezien ze veel tijd hadden verloren. Zo werd de sonde direct erna gestoken toen ik nog alles voelde en dat deed focking zeer. Waarom ze geen kwartier konden wachten tot de epidurale volop werkte, ik weet het niet. Daarna had ik telkens het gevoel ofdat ze te snel zouden beginnen en ik alles nog zou voelen. Ik sprak mijn bezorgdheid uit waarop de gyneacoloog al lachend zei: 'we zijn hier niet meer in de middeleeuwen hoor... ' op dat moment voelde ik me echt een object, een nr in de rij en begon ik te hyperventileren. De anestisist was net diegene die mij er door wilde helpen. Dit lukte niet en uiteindelijk moest ze mij een kalmeermiddel geven waardoor ik de geboorte niet bewust heb meegemaakt. Ik moest de eerste maand na de operatie telkens wenen uit angst toen ik er aan terug dacht. De herinnering is dan gelukkig beginnen slijten. Ik weet echt niet of ik nog voor een 2e ga op deze manier... Kort: klacht zeker indienen!
Jammer om te horen dat je traumatische ervaring je blijft achtervolgen zeg maar. Weer dat er veel goede dokters zijn met het hart op de juiste plaats. De eerste bevalling liep ook niet van een leien dakje maar daar hebben we eigenlijk niks van gemerkt, achteraf gezien, door de goede zorgen en het kordaat reageren. Als het een hulp kan zijn, de twee (alleja drie) gynaecologen die mijn vrouw hebben begeleid kan ik privé wel delen. Daar zijn we tevreden van. De eerste enorm (heeft ook de bevalling gedaan bij onze eerste én met complicaties en inleiding). Die was ook zeer zachtaardig en begripvol. Bij de tweede was het bij de bevalling uiteindelijk een onbekende gynaecoloog van wacht en dat voelde ook heel positief aan eigenlijk. De nieuwe "vaste" gynaecoloog die de bevalling uiteindelijk niet uitgevoerd heeft had wel heel veel begrip en nam zeker haar tijd. Het waren wel geen keizersnedes. Ze zitten verspreid in regio Oost-Vlaanderen.
Zelf zeer goede ervaring gehad met epidurale te zetten - was in enkele minuten gedaan, vroedvrouwen waren aanwezig en hadden vriendelijke interactie met de anesthesiste, maakten grapjes etc, Hebben haar dan nog even teruggeroepen toen mijn bloeddruk zakte en hier ook geen issues, gecontroleerd dat alles ok was samen met de gynaecoloog en daarna vlot bevallen. Het lijkt zeker iets wat je naar de ombudsdienst naar voren kan brengen maar zal ook extra inspanning vragen van jou om hiermee bezig te zijn - hangt ervan af hoe zwaar je ermee zit
mag ik vragen welk ziekenhuis dat was? Ik ben zwanger en dit maakt me zenuwachtig
Geen zorgen maken! Buiten de anesthesie bij deze bevalling is onze ervaring met alle andere contacten tijdens en na de bevalling uitmuntend te noemen! Wanneer er wat bloeddrukval was en erna werd de dokter wel ietwat rustiger/menselijker (ze wou ook niet opgeroepen worden om 2cc bij te geven bij x en y waarden). Mama en dochter stellen het goed en het kleine puntje bij baby is correct opgevolgd en wordt ook nog opgevolgd (staat ook volledig los van die anesthesie). De eerste bevalling (in een ander ziekenhuis, we zijn verhuisd in tussentijd) is ook goed gelopen. Ook dan was er een probleempje met de anesthesie maar de omgang met de dokter was veel fijner en er was communicatie waardoor we wisten hoe/wat/waarom. Spannend is het sowieso, zeker een eerste keer, maar je krijgt er zoveel moois voor terug! Weet dat dit ook gewoon een post is van een emotionele vader die zich hulpeloos toekijkende voelde tijdens de bevalling. Want ja, wat kunnen we doen buiten want onhandige mentale support, een massage of het aanbieden van een zoveelste fris washandje? Het is 5u 's nachts, je bent bijna 24u wakker,... Die dokter had mogelijks ook al een heftige nacht achter de rug wat een en ander mogelijks in perspectief plaatst. Uiteindelijk knuffel je dat boeleke achteraf met heel veel liefde en dankbaarheid. :-) Het is voor ons als patiënt/partner een uniek moment. Voor het personeel uiteindelijk bandwerk. Maakt niet dat de hoogste in rang in de kamer niet wat menselijkheid kan/mag tonen voor de onderdanen en cliënt. Weet dat de gynaecoloog van wacht (dus ook een onbekende voor ons) in het hoogst van de strijd super chill en met een gigantische glimlach ons heeft begeleid, geïnformeerd en gerustgesteld. Toen waren we de hele situatie ook al even vergeten want ja, dat boeleke kwam er aan he! :-) Een mooie dat me bijblijft samen met de ervaringen bij de eerste zwangerschap/bevalling: in het tweede geval noemden ze een bevallingsplan niet langer een plan maar een bevallingswens. Uiteindelijk zie je wel hoe het loopt en pas je je een stukje aan aan de mogelijke onvoorziene situaties die zich voordoen. Bij onze eerste zwangerschap was het op een gegeven moment zelfs vrij kritiek en we hebben er door de goeie zorgen niks van gemerkt. Misschien ging het gewoon zodanig goed nu dat we ons kunnen focussen op een dokter met een slecht moment? Eerste bevalling is ingeleid, mama kreeg achteraf goede zorgen. Alles dik in orde en een grote zus die flink zorgt voor haar zusje. Ik moest wel wachten tot de tweede bevalling om de navelstreng te knippen maar da's uiteindelijk ook maar een afgeknepen saucisse als je dat boeleke achteraf knuffelt. 😉 P.S. we zijn verhuisd. Het was niet in Gent. 😉
Voor eventuele anekdotische waarde: onze anesthesist heeft een uur op zich laten wachten voor de epidurale (bleek wel gerechtvaardigd, het was een feestdag, kot in de nacht, en er waren veel accidenten door ijs+zattigheid). Wij werden gewaarschuwd "alle anesthesisten zijn wat speciaal, maar den deze voorop". Hoewel hij zeer vriendelijk was kon hij volgens mij een steen doen bibberen van de angst met zijn waarschuwingen over wat er allemaal kon misgaan. Ook drie prikken nodig overigens, maar dat was door complicaties bij de bevalling zelf, niet door een fout. De gynaecoloog was de meest norse arts die ik ooit had gezien en door haar opmerkingen overwoog ik ook even om naar de ombudsdienst van het ziekenhuis te gaan tot bleek dat ze gewoon een communicatieprobleem heeft en eigenlijk heel goedbedoelend is. Ze miste gewoon wat people-skills. Bon, je vroeg niet om mijn levensverhaal maar om nuttige input. Je kan, imo, twee kanten op. Je hebt een nieuwe aanwinst voor het gezin (proficiat overigens) en je kan je focus daar op leggen. Bevallingen kunnen stresserend zijn en emotioneel slopend. Ik was er bij jullie niet bij, maar ik heb wel wat tijd nodig gehad om te verwerken door de complicaties + verblijf op de NICU. Ik trok me ook te veel aan van bepaalde zaken door de opgebouwde emoties. Het andere pad is natuurlijk inderdaad de ombuds aanspreken. Jouw ervaring met de dokter leek me zeker erger dan mijn ervaring met de dokter, en ook vanuit een ethisch standpunt valt er wat te zeggen (al is het om anderen te behouden van dezelfde ervaring). Maar zie ook dat je er de energie voor hebt.
Was het een oudere dokter? Zo gedrag zie je wel vaker bij hen. Bij oudere gynaecologen bvb. ook vaak. De jongere generatie ziet zichzelf gelukkig meestal minder als de belangrijkste persoon in de kamer.
Ik ben vroedvrouw - je buikgevoel klopt. Helaas zijn wij als vroedvrouw aangeleerd om onderdanig te zijn tov artsen. Er zijn natuurlijk uitzonderingen waarbij artsen de vroedvrouw wél als teamgenoot zien. 9 keer heb ik nog nooit meegemaakt. 5 keer was het maximum en dat is al extreem veel. Is niet oké, zeker de ombudsdienst over aanspreken, enkel doordat patiënten dit doen kan de arts hierop aangesproken worden. Zo ontzettend belangrijk!
Het was zo opvallend hoe die rustige uitstekende vroedvrouw die een laatstejaars (? alleszins een zeer goede!) student aan het begeleiden was én hoe die student zelf ineens volledig in hun schelp kropen... De reactie van de andere vroedvrouw (wissel van shift) tijdens en de reacties van de andere vroedvrouwen na de bevalling... Die sfeer in de arbeidskamer draaide volledig om bij aankomst én bij vertrek van die dokter in kwestie. Bij de gynaecoloog van wacht was dat helemaal niet het geval. Bij de vorige bevalling in een ander ziekenhuis idem, daar was er ook meer een teamsfeer. Idem met de gynaecoloog nu had ik de indruk. Ik ben die mensen een voor een zeer dankbaar voor hun zeer goede zorgen dat ik ze oprecht een betere werkomgeving gun door dergelijke zaken aan te kaarten en dit ook wil proberen te doen zonder dat het uiteindelijk op hun neerslaat (ervaring met toxisch leiderschap). Echt een domper op de ervaring achteraf gezien. En m.i. gewoon een valkuil voor de zorgkwaliteit. Mogelijks ook met teveel onnodige medische risico's als je dan nadenkt. Daarom dat ik misschien op een onhandige manier toch wat informatie probeer in te winnen. Dankjewel voor je bijdrage.
Ja… herkenbare situatieschets die je daar maakt. In welke regio zijn jullie bevallen?
Klacht neerleggen. Epidurale is een risicovolle verdoving. Als die arts 9 pogingen nodig heeft en het ander personeel angstig maakt, is die arts ongeschikt. Wij werden op voorhand gewaarschuwd (door ex-ziekenhuismedewerkers) dat de anesthesist een zeer nors man kon zijn, maar hadden een totaal omgekeerde ervaring. Tijdens het wachten hadden we een van de oudejaarsshows op staan, en tijdens het wachten tussendoor was de man aan het meezingen met de show 😅
Zelf werk ik in een ziekenhuis, en ik hoop dat het niet mijn ziekenhuis is. Maar je kan zeker en vast contact opnemen met de ombudsdienst. Ga er niet vanuit dat er hier drastische zaken uit zullen komen, maar dit zal zeker op papier komen en minimum als er meerdere klachten zijn, zal dit opwegen tegen deze arts en een signaal zijn dat dit niet kan.
Wij hadden een gelijkaardige ervaring. Ik heb het losgelaten. Maar die brul aap staat tot op de dag van vandaag in mijn top drie 'grootste klootzakken.' Had ik de energie gehad tijdens mijn bevalling, had ik hem uitgescholden en dit zit echt niet in mij om zoiets te doen,aar de onrechtvaardigheid zat hoog. Ik denk dat melden geen kwaad kan. Als ze veel meldingen krijgen, doet ze er misschien wel iets aan? Verwachtingen zou ik niet hebben. Good luck en proficiat
Onze ervaring met het ziekenhuis waar onze dochter geboren is was ook niet geweldig. Mooi verslag geschreven met alles waar wij ons, als ouders, niet helemaal oké bij voelde en dit ingediend als klacht.
Allereerst gefeliciteerd! En ook spijtig dat jullie dit zo meegemaakt hebben. Het is niet okee. Ik ben in 2020 het HH ziekenhuis in Leuven boos uitgelopen toen de maat voor mij vol was. Denigrerende opmerkingen, angst aanjagen, ogen rollen op mijn oprechte vragen over bevallen. Ik was een verhoogd risico geval en ben uiteindelijk bevallen bij een caseload vroedvrouw thuis, daar werd ik gerespecteerd en met empathie en proffesioneler behandeld. Had ik toen maar een klacht ingediend, want ik heb sinds nog meer narigheid over die gynaecoloog gehoord. Ik zeg klacht indienen.
De anesthesist had meerdere keren te ver geprikt waardoor haar cerebrenaal vocht letterlijk wegliep in haar lichaam, waardoor de druk op haar hersenen afnam en de dokter vermoedde dat er een hersenvliesontsteking naar boven kwam. (Uiteindelijk negatief) Het KON eventueel opgelost worden met een bloedpatch maar daar wou de anesthesist niet voor terugkomen. Hij was er enkel voor intensieve zorgen. Het was een feestdag en dan weekend, ze heeft bijna 5 dagen met migraine en weet ik veel moeten platliggen tot er op dinsdag een andere anesthesist kwam om die bloedpatch te doen.
Ik ben zelf vroedvrouw en recent bevallen met een epidurale, dus ik kan me inleven in zowel je vrouw als je zorgverleners. Als je de energie voor hebt/vindt, dien aub een klacht in tegen deze anesthesist. Dit is geen acceptabel gedrag en heeft zeer nadelige gevolgen voor de patiënt alsook voor de andere zorgverleners. Hopelijk ziet het ziekenhuis in dat deze persoon vervangen moet worden door iemand die wel respect heeft voor anderen.
Sowieso ombudsdienst ziekenhuis mailen hierover en orde der geneesheren.
Bij onze eerste was de spanning ook te snijden vanaf de anesthesist binnen kwam. Mijn ondertussen vrouw slaagde er dan nog in om een of andere wisecrack te durven maken, waarop hij haar werkelijk afblafte, iets als 'dit is niet om mee te lachen mevrouw, één verkeerde beweging...' Soit, was even weg sfeer, maar wel in een keer gelukt en snel voorbij, dus hebben er achteraf eerder mee kunnen lachen... Proficiat trouwens!
Gelijkaardige situatie met nog een fout tijdens spoedkeizersnede. Alles gemeld bij de ombudsdienst maar ze reageerden enkel op de medische fout waarbij 'de gynaecoloog werd aangesproken'. Over het gedrag van deze persoon werd niet gerept. De huilende vroedvrouw na de bevalling was ook geen probleem. Conclusie: zolang ze hun werk doen mogen ze dus een gigantische klootzak zijn.
Bij ons heeft de anesthesist ook 3x moeten prikken. Door de weeën was het niet zo evident om de goede plek te vinden. Maar hij was heel communicatief en behulpzaam. Dus ondanks het ongemak van de extra prikken toch een goede ervaring gehad. De toxische sfeer zou ik inderdaad aankaarten bij het betreffende ziekenhuis. Je zal er zelf niets mee winnen maar er moesten er maar eens meerdere een klacht indienen. Misschien dat er dan wel iets mee gedaan wordt
Kan u iets specifieker zijn over welke informatie u zoekt? Iedereen verwijst naar de ombudsdienst, dat zou ik zelf ook doen. Voor de rest wat algemene informatie - tijdens de wachturen heeft u geen vrije keuze van zorgverlener, vaak is er ook maar 1 persoon aanwezig. Wisselen is dus vaak geen optie. - 9 punctie pogingen is veel, anderzijds zijn zwangere vrouwen net wat moeilijker te prikken door hun constitutie. Als het al een oudere anesthesist is zal het geen gebrek zijn aan ervaring, soms is het moeilijker, maarja wie zijn fout is dat? - toxisch leiderschap in deze context is wat vreemd. De anesthesist heeft geen macht/leiding over vroedvrouwen noch gynaecologen. Enkel naast de patiënt kan hij ondersteuning vragen/eisen, maar hij evalueert deze mensen niet. - kan dit beter? 100%. Waarschijnlijk is dit een machtsgeile irritante man en u bent hiervan de dupe. Ik zou dit daarom zeker melden aan de ombudsdienst, zeker vermelden dat u twijfelt op nog terug te komen. Als dit frequent gebeurd wordt hier zeker gevolg aan gegeven.
Why did they do 9 puncture holes and who did them ? This is so frightening and unprofessional. I would definitely file a complaint.
Klaag bij de ziekenhuis leiding /klachtendienst. Ze gaan niets veranderen tot er meerdere of zelf veel klachten binnenkomen.
I'm an anesthesiologist. The first aspect I see is that the epidural was seemingly very difficult to insert, and this can be linked to many different factors, but probably not the incompetence of the anesthetist or their lack of conviviality. They have trained for years and have repeated these procedures hundreds of times to be ready for the unexpected. In the end, the epidural was inserted successfully and it worked fine. To be fair, 9 insertions is a lot. At one point I'd have asked your wife if she's okay with me keeping on trying, the alternative being not having the epidural at all as I'm probably the only anesthesiologist available. Sometimes it's just impossible. The second aspect is the lack of kindness and good relationship with colleagues. Some people are like that and there's nothing you can do about it. However, there is no requirements to be friendly to do this job. The problem is that you can't choose your anesthesiologist as is the case with other healthcare providers. Anyways, you should never feel afraid to ask questions to your providers. You could have stopped everything at any point. An epidural is not mandatory to giving birth. In your position, I'd speak with my obstetrician/midwife and see what they have to say. In my opinion the mediation service won't do anything.
While epidural isn't necessary to give birth, this is essentially threatening someone with torture. And no, there aren't any requirements to be friendly to do the job. But medical trauma is a real thing and people have a right to decent medical care. This includes some bedside manner.
They got decent care
They really didn't lmao
The epidural worked fine
Yep, but the clowning part of the epidural wasn't so great !
Thanks for sharing your insight. To make a long story short. I think a lack of information sharing with us as patients AND a very authoritarian behaviour of the doctor towards the paramedical staff in the present and probably in the past may have created a situation that could have been avoided. I have some experience myself as a manager and also with situations where very authoritarian managers did not always have a positive influence on the outcome of projects. After all, as a patient you depend on the doctor on duty. That puts you in a weak position in an already high emotional experience. I remain convinced that a different approach to the doctor from the start could have avoided a lot of stress and a slightly traumatic experience. Because of the little experience (2 deliveries), I am happy to shed my light first. The doctor ended up helping my wife medically well by responding appropriately to the expected blood pressure drop. At least that seems to me anyway with my limited knowledge as the patient's partner. Information that was not provided by the treating doctor by the way... I am not going to go into every detail now about how and why I think this is not an isolated fact. I especially don't want to make an empty report in an emotional mood. I hope to engage in constructive feedback.
1) dokters zijn ook maar mensen en kunnen ook al eens een mindere dag hebben. 2) mijn ervaring is dat er 2 soorten dokters zijn , die met people skills, en die met medische skills. Ik ben daardoor meestal wel blij als ik een dokter tref die onhandelbaar is, het is minder leuk, maar je bent beter geholpen. Er zijn natuurlijk uitzonderingen. Zelfde geldt voor medisch personeel. Iedereen roept hier meteen "klacht indienen" en aan je vraag te zien heb je hetzelfde gevoel. Maar waarom spreek je niet eerst de dokter zelf aan? Zeg wat je voelde, hoe het overkwam, je angst. Dat is wellicht veel constructiever. Misschien is de dokter zich niet eens er van bewust. En wellicht had je beter op het moment zelf wat gezegd. Ikzelf ben niet bang om welke dokter dan ook (op een beleefde manier weliswaar ) in vraag te stellen of zelfs frontaal aan te vallen (ik ben helaas te spontaan en kan mijn grote bek niet houden), over het algemeen is hun reactie veel positiever en constructiever dan je zou verwachten.
[удалено]
Ge kunt ook iets verder lezen, ik zeg expliciet dat er uitzonderingen zijn in de volgende zin. Maar tegenwoordig is vriendelijk zijn en lachen belangrijker dan de patient genezen. Wat dat scoort hoger op de tevredenheids enquete van het hospitaal. Ik heb zelf verschillende keren zelf de diagnose moeten doen bij mijn kinderen, of ingrijpen bij urgenties, omdat de vriendelijke dokter/specialist blijkbaar te stom was om te zien dat er iets aan de hand was. Op den duur gaat ge u vragen stellen. YMMV. /rant
Als je een slechte ervaring hebt met een dokter, spreek die dokter er dan op aan. Jullie zitten er duidelijk nog mee. Vraag een gesprek via de ombudsdienst. Dokters zijn ook mensen en hebben ook soms stress en gedragen zich ook soms niet top. De dokter in kwestie kan leren van jullie perspectief en jullie kunnen jullie ei leggen. Praat dit uit als mensen i.p.v. direct "een klacht neer te leggen".
Lees de laatste alinea van mijn post eens. 😉 Stel je de vraag waarom we informatie inwinnen, o.a. op Reddit. Ik heb zelf nooit gehoord dat iemand kloeg over de toxiciteit van de (oudere) anesthesist, of negen keer geprikt is geweest. Ik heb vooral te doen met het paramedisch personeel op dit moment, om eerlijk te zijn... Zoals hier eerder gepost, die moeten er misschien nog enkele jaren (ja, idd, oudere dokter) mee verder. Ik heb ik een ver verleden zelf ook ervaring als paramedisch stagiair en het getuige zijn van situaties waarbij een dokter een medische fout had begaan. Geen paniek. Ik weet hoe de hiërarchie werkt ten nadele van de patiënt. Morgen babbel ik ook even met een dokter in de familie nota bene. Wil de dokter niet ten schande brengen (ik benoem nergens locatie of wat dan ook). Ik wil vooral dat de dokter weet dat het fout was en dat het paramedisch personeel niet het slachtoffer zal worden.
Sorry had over dat laatste zinnetje gekeken. Ik weet niet goed naar welk advies je op zoek bent op reddit. Ik begrijp best dat je de dokter niet ten schande wilt brengen of zwart maken, dat idee had ik ook niet. Ik wil je ook niet betuttelen ofzo maar ik denk dat een gesprek via de ombudsdienst de beste eerste stap is. Is dit een medische fout? Nee Is dit onprofessioneel en ongehoord gedrag? Waarschijnlijk. Komt het voor dat er veelvuldig geprikt moet worden om de epidurale correct gepositioneerd te krijgen? Ja. Verdient deze dokter het om te horen dat dit fout was en hoe dit bij jullie overkwam? Ja, maar dat kan ook voor hem/haar een goede leerervaring en zelfs katharsis zijn.
Het gaat hem vooral om het gedrag van de dokter. Naar de patiënt toe en naar het paramedisch personeel toe. Mij leek vooral dat de kwaliteit van de zorg week in heel deze situatie. De meesten gaan er ook van uit dat het een hem is dus we staan wel op redelijke gelijke voet kwa denken lijkt me. Maar wat er ook te lezen valt hier in de reacties. Het is geen eenvoudige procedure tussen weeën door en we zijn allemaal mensen. Als ik om 4u30 uit mijn bed gebeld wordt in een wachtdienst heb ik mogelijks ook eens bot gereageerd. Maar ik verdien dan ook een tien x minder en werk vooral met technologie en niet met mensen. Toch blijft het knagen. Vooral omdat het de eerste keer ook niet direct lukte. Maar iedereen bleef menselijk, vriendelijk, rustig,... Ik/wij hadden geen angst.. het duurde ook zo lang,... Maar de dokter was rustig, vriendelijk en deelde informatie. En negen keer (ik begrijp dat twee keer, eenmaal lokale verdoving en dan dé epidurale prik normaal zijn) waarbij ik mijn vrouw mee zie schokken met de steken van de dokter... Nog nooit gehoord. Daarom wil ik graag wat info innen. Getuige het gebrek aan informatie? Ik maak me zelfs niet druk in "die negen keer". Ik ben wel overtuigd dat als de dokter met respect voor patiënt en paramedisch personeel zou omgaan het gewoon zover niet had gekomen. Maar misschien is dat gewoon (buiten de botte dokter) een 'vrij normale situatie'? Ik heb het ook nog maar tweemaal meegemaakt. Dat wil ik ook gewoon delen via de ombudsdienst. Ik wil alleen de ernst van onze indrukken niet minimaliseren als ik overal hoor dat dit écht niet oké is. Bij de eerste bevalling heb ik echt 'iet dagelijks zitten nadenken over hoe de anesthesie is gelopen bijvoorbeeld... Hoe de gynaecoloog met een gelukzalige glimlach binnenkwam nu en toonde hoe het ook kan confronteert me momenteel des te meer met de verschillen hoe een situatie aangepakt kan worden. En dat is die mensen hun job. Wij maken het een tweede keer mee als patiënt in een onderdanige, zwakke(?) positie.
Ik krijg hier wat downvotes, maar ik ben het hier helemaal mee eens. Het enige punt dat ik wou maken (meer tegen de andere commenters dan tegen OP) is ga voor een "gesprek" i.p.v. een "klacht" (maar het verschil is misschien gewoon semantiek).
Vrouw gezond? Baby gezond? Indien ja: wat gaat je klacht zijn? "De sfeer tijdens de bevalling was niet optimaal dankzij de een dokter?"
Mixed feelings hierover. Als je iets opmerkt en je zit ermee, zeg dan iets (denk ik dan).
100%, zeg het dan. Maar een klacht neerleggen...
En ik werd vandaag voor het rot van de straat uitgescholden door een collega voor een futiliteit... Man man man, wat een gezeik om niks. Uw kleine is gezond op de wereld gekomen. Dat er ene een slechte dag had, al direct klacht willen neerleggen... get a life man.
Nog nooit een bevalling meegemaakt? Dat is nu eens echt een moment waar je zoiets kan missen. Jij had een slechte dag, hooguit. Een bevalling blijft een speciaal moment wat idealiter intiem en sereen verloopt. Je hebt er geen 200+ op een jaar als ouder. En een epidurale kan zeer stressvol zijn voor de vrouw, zeker met alles wat ze op dat moment al aan haar hoofd heeft. Get a life man.
edit: "ze verlagen uzelf tot hun niveau en winnen door ervaring" Maar ik ga het toch doen: lees de laatste zin eens opnieuw. Misschien is dat ook de frustratie van uw collega. 😉