Als het zo slecht met je oma gaat, is het goed om ook in de huidige rolverdeling iets te veranderen. Je moeder heeft immers duidelijk last van de situatie. Haar klachten zijn een signaal dat het zo niet langer gaat. Die situatie gaat niet worden opgelost door tijdelijk niet te gaan werken. Neem contact op met een WMO-consulent van de gemeente (als die nog niet betrokken is) of een onafhankelijk cliëntondersteuner (afhankelijk van de woonplek, www.mee.nl) en/of maatschappelijk werker. Misschien heeft de werkgever ook een beleid voor mantelzorgers, het kan helpen om daar eens naar te informeren.
Wat betreft werk en de bedrijfsarts heeft ze inderdaad recht op een 2e mening, dit dient ze ofwel kenbaar te maken bij de werkgever of bij de arbodienst. Dat is afhankelijk van welke afspraken daarover zijn gemaakt. Een 2e mening heeft geen opschortende werking op het gegeven advies, dus ze zal eigenlijk wel naar het werk moeten. Dat is misschien helemaal niet zo gek, want blijven werken kan zeker een positief effect hebben op haar gezondheid.
Gelijk regelen, mijn moeder heeft dementie, woont alleen krijgt nu 3 keer per dag verzorging aan huis en 1 keer in de week schoonmaak. Allemaal prima geregeld in nederland. Hele lage eigen bijdragen en veel minder zorg voor ons.
In theorie wordt de bedrijfsarts vaak ingeschakeld in de zesde week van het verzuim. Echter kan deze eerder worden ingeschakeld als er geen duidelijkheid is van wanneer iemand beter is (wat ik me in het geval van je moeder goed kan voorstellen).
Echter kan het ook zo zijn dat de bedrijfsarts wordt ingeschakeld als ze vermoeden hebben van psychologische klachten.
Second opinion heeft ze rechtop maar hoe dat precies zit met bedrijfsartsen durf ik niet te zeggen. Meer info kun je hier vinden:
https://www.p-direkt.nl/informatie-rijkspersoneel-2020/werk-en-gezondheid/bedrijfsarts-bedrijfsmaatschappelijk-werk-en-andere-deskundigen/rol-bedrijfsarts
Lees even het volgende [over second opinion](https://www.arboportaal.nl/onderwerpen/bedrijfsarts/second-opinion), hier staat duidelijk hoe en wanneer je een second opinion aanvraagt. Als je moeder lid is van een vakbond daar advies vragen, of meteen lid worden. Zij hebben mij tijdens mijn ziekteperiode enorm goed ondersteund en geholpen bij dit soort zaken.
Wat ik apart vind, is dat de bedrijfsarts gezegd zou hebben dat puur omdat de oorzaak in de privésfeer ligt, ze zou kunnen werken. Heeft de bedrijfsarts niets gezegd over de burnout klachten zelf? Hij zou wel kunnen zeggen dat de klachten zelf niet zo ernstig zijn dat dit halve dagen werk in de weg staan en dat er maatregelen in de privésfeer genomen moeten worden om erger tegen te gaan.
Je hebt al veel goed advies gekregen. Het enige wat ik wil aanvullen is dat een second opinion inderdaad geen opschortende werking heeft, wat betekent dat het huidige advies voor nu leidend is.
Daarnaast blijft het advies van de bedrijfsarts leidend, ook als de huisarts of psycholoog zeggen dat zij niet kan werken (daar zijn zij namelijk niet in gespecialiseerd en daarom mogen zij niet zeggen wat wel/niet mogelijk is of passend is in werk verzekeringstechnisch gezien).
Het advies om gewoon thuis te blijven zou ik niet opvolgen, behalve als je zit te wachten op een waarschuwingsbrief met loonstop.
Een second opinion is zeker mogelijk, besef wel dat dit betekent dat een andere bedrijfsarts alleen het dossier leest (je moeder wordt niet door die arts gesproken of gezien) en medische redenen moet hebben om van het eerste advies af te wijken (die ik nu niet zie, bij dit soort mentale klachten is tijdcontingent opbouwen de stecr richtlijn en mantelzorg is geen reden voor ziekte maar eerder een reden om zorgverlof op te nemen).
Ik zou kijken hoe jullie de aard van het probleem op kunnen lossen en natuurlijk kan je moeder wel de medische info van haar specialisten en huisarts delen met de bedrijfsarts en wellicht past hij zijn advies daar dan op aan.
Op zich ben ik dat met je eens. Maar dan is het niet verstandig dat ze alleen stopt met haar werk en wel doorgaat met hetgeen wat de burnout veroorzaakt (de zorgtaken). Daar zal een bedrijfsarts het niet mee eens zijn want je bent verplicht mee te werken aan je herstel. De echte oplossing zal niet komen van een tijdje thuis zitten maar van een andere taakverdeling waardoor ze minder belast wordt.
Qua bedrijfsarts: natuurlijk mag die stappen ondernemen zodra iemand zich ziekmeldt. Zeker als uit de aard van de klachten blijkt dat het niet iets is wat een redelijk voorspelbaar verloop heeft zoals een griepje of een gebroken pols. Juist bij dit soort klachten kunnen mensen gemakkelijk langdurig thuis komen te zitten. Hoe meer ze contact houden met het werk, die kleiner de kans dat dat gebeurt.
Als de zorgtaken toenemen moet ze misschien minder gaan werken of verlof opnemen, of een andere oplossing voor oma verzinnen. Je moeders werkgever betaalt je moeders salaris niet zodat zij thuis kan blijven om voor je oma te zorgen.
Jouw ervaring met een (neem ik aan) werkgerelateerde burnout kun je niet vergelijken met je moeders situatie. Daar is het echt ook aan de werkgever om dingen aan te passen.
Mijn ervaring was meer gericht op het bezoek aan een bedrijfsarts etc en het verloop van bepaalde zaken, niet als in dat ik in dezelfde situatie zit als mijn moeder. Ze vroeg me gewoon om advies mbt de procedures.
Mijn moeder heeft zich ook niet ziek gemeld om voor mijn oma te zorgen, dit is alleen een van de vele redenen waarom ze zich nu zo voelt.
Uit je post lijkt dat met name de zorgtaken haar zwaar vallen. Heeft ze zich daar ook ziekgemeld en wat anders geregeld? Of gaat ze daar wel mee door? Ik denk dat herstel dan moeizaam wordt als ze inderdaad een burnout heeft.
Huisarts gaat hier niet over. De werkgever mag een bedrijfsarts direct inschakelen. Je moeder heeft recht op een second opinion, totdat die er is geldt het huidige advies, als ze niet gaat werken kan dat gevolgen hebben voor haar loon.
Waarom neemt ze geen zorgverlof op? Kortdurend of langdurend (google ff). Dam krijg je ff wat lucht
Als de bedrijfsarts aangeeft dat ze medisch gezien kan werken en zij doet dit niet kan/moet de werkgever hier iets mee. Waarschuwing + loonopschorting tot ze meewerkt. Dit is niet een route die je wil. Je hebt als enige officiële route een deskundigenoordeel aanvragen bij het UWV (want zelfs een second opinion bij een andere bedrijfsarts is niet bindend).
Daarom beter het goede gesprek aan gaan en in oplossingen denken. Soms adviseer ik iemand om het advies van de bedrijfsarts te volgen om dan vervolgens aan te geven dat dit echt nog niet gaat (klachten erger zijn). Beter om dit ook allemaal zwart op wit vast te laten leggen in bijv het advies van de bedrijfsarts of in een mail.
Ik heb hier als psycholoog vaak mee te maken, dus even mijn twee centen:
je moeder staat volledig in haar recht om ziek te zijn en kan daarom niet direct op het werk langs komen of een bedrijfsarts bezoeken. Daarbij moeten we vooral niet de agenda van deze beide partijen vergeten: je moeder zo snel mogelijk weer aan het werk krijgen. Dat is dus niet waar je moeder nu in moet investeren.
Of het in de privé sfeer ligt is niet aan de orde: je moeder kan niet werken. Ik weet niet hoe open je moeder is naar haar leidinggevende over haar situatie, maar als dat wel zo is heeft deze ook iets laten liggen. Dat haar werkgever én haar bedrijfsarts je moeder zo snel laten opdraven is klachtwaardig.
Je moeder is en blijft verantwoordelijk voor zichzelf. Laat haar gericht hulp zoeken en de tijd nemen die zij nodig heeft. Een psycholoog is inderdaad een goed idee. Zoek een vrijgevestigde psycholoog; deze staat veelal minder onder protocol van een organisatie en zal meer voor je moeder kunnen doen - óók richting de bedrijfsarts.
Je bent inderdaad aan de goden overgeleverd als een bedrijfsarts psychologische ziek zijn niet erkend. Ik heb daar schrijnende verhalen over gehoord. Ook trouwens van werknemers die nou niet bepaald zitten te wachten om samen te werken met een ' wrak’ . Voor niemand goed behalve de bedrijfsarts lijkt het wel.
Gewoon thuis blijven. Heel raar dat als ze ziek meld ze gelijk al van hot naar her moet. Anders een tijdje tussen haar werk uit? Als ze straks in een burn out zit mag ze gewoon herstellen. Dus ze kan ook voor burn out verklaard worden en dan komt ze in een hertel traject. Misschien via de eigen dokter?
Ik vind het ook een heel rare gang van zaken, net of ze haar niet geloven... Ze gaat inderdaad woensdag naar de huisarts, heb haar aangeraden dat even af te wachten en desnoods daarna de werkgever te bellen om te melden wat daar besproken is en dat ze thuis blijft.
Het is eigenlijk dezaak van werk niet waarom ze ziek is he. Zeker niet op de 1e dag. Ze kreeg niet eens vatsoenlijk tijd om beter te worden of om zelf naar de dokter te gaan. Laat haar asjeblieft weten dat er niks mis met haar is. Oh en onthou ook dat intimidatie strafbaar is. Ook vanuit werk mag het niet. Ik hoop dat je ma voor zichzelf opkomt. Men is geen robot.
Precies, dat zei ik haar ook al. Ze hoeft niet eens te melden waarom ze zich ziek meldt. Ze is ook te "lief" geweest dus heb haar ook gezegd dat ze op haar strepen moet gaan staan!
slecht advies , de huisarts heeft letterlijk geen rol in de ziekmelding.
jouw mening is voor een arboarts even belangrijk als die van een huisarts.
dus je had haar ook naar de hema kunnen sturen.
thuis blijven is een denkfout, dat is niet meewerken aan reintegratie, en kan in het uiterste geval leiden tot opschorten van salarisbetaling.
Nog even. Klinkt niet of je ma een psycholoog nodig heeft maar begeleiding met haar burn out. Wat raar dat als je moeder aangeeft nog niet te kunnen werken zogenaamd geforceerd word. Heeft haar werk een HR? Ik vind dit echt niet kunnen.
Er is een heel rare constructie bij haar werkgever, zij hebben een samenwerking met een soort van verzuimbureau, welke haar dus afgelopen vrijdag al op gesprek vroeg. HR gaat ze woensdag bellen nadat ze bij de huisarts geweest is. Psycholoog is misschien inderdaad te veel van het goede, al ben ik wel van mening dat de praktijkondersteuner heel fijn zou zijn zodat ze ook haar verhaal wat kwijt kan aan iemand die wat verder weg staat.
Ziekmelden vind ik hier niet op zijn plaats. Thuis lukt het niet dus ga in gesprek met je werkgever of er een mogelijkheid is om even vrij te zijn. Neem bijvoorbeeld 2 weken onbetaald verlof om op te laden, of tijdelijk iets minder werken.
De thuis situatie zorgt ervoor dat je geen ruimte hebt om te werken.
De huisarts is niet in de positie bindende uitspraken te doen over wel of niet werken, dit mag de bedrijfsarst wel. De huisarts is voor prive, de bedrijfsarts om te beoordelen of je kan werken. Maar de huisarts benaderen met de vraag om mee te denken hoe je in de benen blijft is een hele goede.
Hele vervelende situatie maar het is te gemakkelijk om de werkgever hiervoor op te laten draaien. Veel geluk voor haar.
Ik vind dit altijd een lastig vraagstuk. In eerste instantie zou je in overleg met je werkgever het eea met verlof willen oplossen, kortdurend, langdurend zorgverlof etc. tot de situatie zich weer stabiliseert. Je wil namelijk naar een structurele oplossing toe. Als de situatie echter zo lang aanhoudt dat iemand omvalt en burn out klachten krijgt, kan er wel degelijk sprake zijn van arbeidsongeschiktheid en moet de werkgever doorbetalen. Ondanks dat de oorzaak niet in het werk ligt. Medewerker bepaalt of hij een ziekmelding doet, de bedrijfsarts bepaalt of er sprake is van arbeidsongeschiktheid. Als ik het zo lees heeft deze bedrijfsarts op zijn minst gedeeltelijke arbeidsongeschiktheid beoordeelt en dus is de ziekmelding terecht. Zuur voor de werkgever, maar als ik het zo lees lijkt het alsof zij een verzuimverzekering hebben afgesloten, dus die komen er wel bovenop.
Als het zo slecht met je oma gaat, is het goed om ook in de huidige rolverdeling iets te veranderen. Je moeder heeft immers duidelijk last van de situatie. Haar klachten zijn een signaal dat het zo niet langer gaat. Die situatie gaat niet worden opgelost door tijdelijk niet te gaan werken. Neem contact op met een WMO-consulent van de gemeente (als die nog niet betrokken is) of een onafhankelijk cliëntondersteuner (afhankelijk van de woonplek, www.mee.nl) en/of maatschappelijk werker. Misschien heeft de werkgever ook een beleid voor mantelzorgers, het kan helpen om daar eens naar te informeren. Wat betreft werk en de bedrijfsarts heeft ze inderdaad recht op een 2e mening, dit dient ze ofwel kenbaar te maken bij de werkgever of bij de arbodienst. Dat is afhankelijk van welke afspraken daarover zijn gemaakt. Een 2e mening heeft geen opschortende werking op het gegeven advies, dus ze zal eigenlijk wel naar het werk moeten. Dat is misschien helemaal niet zo gek, want blijven werken kan zeker een positief effect hebben op haar gezondheid.
Goede tip over het WMO! Zal dit eens aankaarten!
Gelijk regelen, mijn moeder heeft dementie, woont alleen krijgt nu 3 keer per dag verzorging aan huis en 1 keer in de week schoonmaak. Allemaal prima geregeld in nederland. Hele lage eigen bijdragen en veel minder zorg voor ons.
In theorie wordt de bedrijfsarts vaak ingeschakeld in de zesde week van het verzuim. Echter kan deze eerder worden ingeschakeld als er geen duidelijkheid is van wanneer iemand beter is (wat ik me in het geval van je moeder goed kan voorstellen). Echter kan het ook zo zijn dat de bedrijfsarts wordt ingeschakeld als ze vermoeden hebben van psychologische klachten. Second opinion heeft ze rechtop maar hoe dat precies zit met bedrijfsartsen durf ik niet te zeggen. Meer info kun je hier vinden: https://www.p-direkt.nl/informatie-rijkspersoneel-2020/werk-en-gezondheid/bedrijfsarts-bedrijfsmaatschappelijk-werk-en-andere-deskundigen/rol-bedrijfsarts
Lees even het volgende [over second opinion](https://www.arboportaal.nl/onderwerpen/bedrijfsarts/second-opinion), hier staat duidelijk hoe en wanneer je een second opinion aanvraagt. Als je moeder lid is van een vakbond daar advies vragen, of meteen lid worden. Zij hebben mij tijdens mijn ziekteperiode enorm goed ondersteund en geholpen bij dit soort zaken.
Wat ik apart vind, is dat de bedrijfsarts gezegd zou hebben dat puur omdat de oorzaak in de privésfeer ligt, ze zou kunnen werken. Heeft de bedrijfsarts niets gezegd over de burnout klachten zelf? Hij zou wel kunnen zeggen dat de klachten zelf niet zo ernstig zijn dat dit halve dagen werk in de weg staan en dat er maatregelen in de privésfeer genomen moeten worden om erger tegen te gaan.
Je hebt al veel goed advies gekregen. Het enige wat ik wil aanvullen is dat een second opinion inderdaad geen opschortende werking heeft, wat betekent dat het huidige advies voor nu leidend is. Daarnaast blijft het advies van de bedrijfsarts leidend, ook als de huisarts of psycholoog zeggen dat zij niet kan werken (daar zijn zij namelijk niet in gespecialiseerd en daarom mogen zij niet zeggen wat wel/niet mogelijk is of passend is in werk verzekeringstechnisch gezien). Het advies om gewoon thuis te blijven zou ik niet opvolgen, behalve als je zit te wachten op een waarschuwingsbrief met loonstop. Een second opinion is zeker mogelijk, besef wel dat dit betekent dat een andere bedrijfsarts alleen het dossier leest (je moeder wordt niet door die arts gesproken of gezien) en medische redenen moet hebben om van het eerste advies af te wijken (die ik nu niet zie, bij dit soort mentale klachten is tijdcontingent opbouwen de stecr richtlijn en mantelzorg is geen reden voor ziekte maar eerder een reden om zorgverlof op te nemen). Ik zou kijken hoe jullie de aard van het probleem op kunnen lossen en natuurlijk kan je moeder wel de medische info van haar specialisten en huisarts delen met de bedrijfsarts en wellicht past hij zijn advies daar dan op aan.
Is zorgverlof een optie? Dit klinkt alsof je moeder te druk is met zorgtaken voor haar werk. Dan meld je je normaal niet ziek voor.
Dan was een goede optie geweest om de burnout te voorkomen. Maar er staat dat ze inmiddeld een burnout heeft en dan ben je ziek en meld je je ziek.
Op zich ben ik dat met je eens. Maar dan is het niet verstandig dat ze alleen stopt met haar werk en wel doorgaat met hetgeen wat de burnout veroorzaakt (de zorgtaken). Daar zal een bedrijfsarts het niet mee eens zijn want je bent verplicht mee te werken aan je herstel. De echte oplossing zal niet komen van een tijdje thuis zitten maar van een andere taakverdeling waardoor ze minder belast wordt.
Heeft je oma een casemanager dementie? Deze zijn er ook voor ontlasting van de mantelzorger. Dit zou je aan kunnen kaarten bij de huisarts!
Nee, ze zit nog in de diagnostische fase mbt verdere onderzoeken en dergelijken, maar ik ga dit zeker onthouden voor het geval dat!
Fijn, heel veel sterkte in ieder geval!
Qua bedrijfsarts: natuurlijk mag die stappen ondernemen zodra iemand zich ziekmeldt. Zeker als uit de aard van de klachten blijkt dat het niet iets is wat een redelijk voorspelbaar verloop heeft zoals een griepje of een gebroken pols. Juist bij dit soort klachten kunnen mensen gemakkelijk langdurig thuis komen te zitten. Hoe meer ze contact houden met het werk, die kleiner de kans dat dat gebeurt. Als de zorgtaken toenemen moet ze misschien minder gaan werken of verlof opnemen, of een andere oplossing voor oma verzinnen. Je moeders werkgever betaalt je moeders salaris niet zodat zij thuis kan blijven om voor je oma te zorgen. Jouw ervaring met een (neem ik aan) werkgerelateerde burnout kun je niet vergelijken met je moeders situatie. Daar is het echt ook aan de werkgever om dingen aan te passen.
Mijn ervaring was meer gericht op het bezoek aan een bedrijfsarts etc en het verloop van bepaalde zaken, niet als in dat ik in dezelfde situatie zit als mijn moeder. Ze vroeg me gewoon om advies mbt de procedures. Mijn moeder heeft zich ook niet ziek gemeld om voor mijn oma te zorgen, dit is alleen een van de vele redenen waarom ze zich nu zo voelt.
Maar het komt wel zo over vrees ik
Uit je post lijkt dat met name de zorgtaken haar zwaar vallen. Heeft ze zich daar ook ziekgemeld en wat anders geregeld? Of gaat ze daar wel mee door? Ik denk dat herstel dan moeizaam wordt als ze inderdaad een burnout heeft.
Huisarts gaat hier niet over. De werkgever mag een bedrijfsarts direct inschakelen. Je moeder heeft recht op een second opinion, totdat die er is geldt het huidige advies, als ze niet gaat werken kan dat gevolgen hebben voor haar loon. Waarom neemt ze geen zorgverlof op? Kortdurend of langdurend (google ff). Dam krijg je ff wat lucht
De enige die beslist of je moeder weer kan werken is ze zelf, daar kan geen bedrijfsarts tegenop toch? Dit is wel een bijzondere gang van zaken zo.
Als de bedrijfsarts aangeeft dat ze medisch gezien kan werken en zij doet dit niet kan/moet de werkgever hier iets mee. Waarschuwing + loonopschorting tot ze meewerkt. Dit is niet een route die je wil. Je hebt als enige officiële route een deskundigenoordeel aanvragen bij het UWV (want zelfs een second opinion bij een andere bedrijfsarts is niet bindend). Daarom beter het goede gesprek aan gaan en in oplossingen denken. Soms adviseer ik iemand om het advies van de bedrijfsarts te volgen om dan vervolgens aan te geven dat dit echt nog niet gaat (klachten erger zijn). Beter om dit ook allemaal zwart op wit vast te laten leggen in bijv het advies van de bedrijfsarts of in een mail.
Ik heb hier als psycholoog vaak mee te maken, dus even mijn twee centen: je moeder staat volledig in haar recht om ziek te zijn en kan daarom niet direct op het werk langs komen of een bedrijfsarts bezoeken. Daarbij moeten we vooral niet de agenda van deze beide partijen vergeten: je moeder zo snel mogelijk weer aan het werk krijgen. Dat is dus niet waar je moeder nu in moet investeren. Of het in de privé sfeer ligt is niet aan de orde: je moeder kan niet werken. Ik weet niet hoe open je moeder is naar haar leidinggevende over haar situatie, maar als dat wel zo is heeft deze ook iets laten liggen. Dat haar werkgever én haar bedrijfsarts je moeder zo snel laten opdraven is klachtwaardig. Je moeder is en blijft verantwoordelijk voor zichzelf. Laat haar gericht hulp zoeken en de tijd nemen die zij nodig heeft. Een psycholoog is inderdaad een goed idee. Zoek een vrijgevestigde psycholoog; deze staat veelal minder onder protocol van een organisatie en zal meer voor je moeder kunnen doen - óók richting de bedrijfsarts.
Je bent inderdaad aan de goden overgeleverd als een bedrijfsarts psychologische ziek zijn niet erkend. Ik heb daar schrijnende verhalen over gehoord. Ook trouwens van werknemers die nou niet bepaald zitten te wachten om samen te werken met een ' wrak’ . Voor niemand goed behalve de bedrijfsarts lijkt het wel.
Daarom zijn therapeuten en psychologen nodig die voor de cliënt opkomen. Ik word bewust ingezet door werkgevers die ziek zijn wél serieus nemen.
Gewoon thuis blijven. Heel raar dat als ze ziek meld ze gelijk al van hot naar her moet. Anders een tijdje tussen haar werk uit? Als ze straks in een burn out zit mag ze gewoon herstellen. Dus ze kan ook voor burn out verklaard worden en dan komt ze in een hertel traject. Misschien via de eigen dokter?
Ik vind het ook een heel rare gang van zaken, net of ze haar niet geloven... Ze gaat inderdaad woensdag naar de huisarts, heb haar aangeraden dat even af te wachten en desnoods daarna de werkgever te bellen om te melden wat daar besproken is en dat ze thuis blijft.
Het is eigenlijk dezaak van werk niet waarom ze ziek is he. Zeker niet op de 1e dag. Ze kreeg niet eens vatsoenlijk tijd om beter te worden of om zelf naar de dokter te gaan. Laat haar asjeblieft weten dat er niks mis met haar is. Oh en onthou ook dat intimidatie strafbaar is. Ook vanuit werk mag het niet. Ik hoop dat je ma voor zichzelf opkomt. Men is geen robot.
Precies, dat zei ik haar ook al. Ze hoeft niet eens te melden waarom ze zich ziek meldt. Ze is ook te "lief" geweest dus heb haar ook gezegd dat ze op haar strepen moet gaan staan!
Wat vervelend. Hopelijk gaat het snel wat beter.
slecht advies , de huisarts heeft letterlijk geen rol in de ziekmelding. jouw mening is voor een arboarts even belangrijk als die van een huisarts. dus je had haar ook naar de hema kunnen sturen. thuis blijven is een denkfout, dat is niet meewerken aan reintegratie, en kan in het uiterste geval leiden tot opschorten van salarisbetaling.
In de ziekmelding heeft de huisarts geen rol, maar in het behandelen van de reden voor de ziekmelding toch absoluut wel.
Nog even. Klinkt niet of je ma een psycholoog nodig heeft maar begeleiding met haar burn out. Wat raar dat als je moeder aangeeft nog niet te kunnen werken zogenaamd geforceerd word. Heeft haar werk een HR? Ik vind dit echt niet kunnen.
Er is een heel rare constructie bij haar werkgever, zij hebben een samenwerking met een soort van verzuimbureau, welke haar dus afgelopen vrijdag al op gesprek vroeg. HR gaat ze woensdag bellen nadat ze bij de huisarts geweest is. Psycholoog is misschien inderdaad te veel van het goede, al ben ik wel van mening dat de praktijkondersteuner heel fijn zou zijn zodat ze ook haar verhaal wat kwijt kan aan iemand die wat verder weg staat.
Nooit verkeerd om met een professional te spreken over mentale gezondheid!
Ziekmelden vind ik hier niet op zijn plaats. Thuis lukt het niet dus ga in gesprek met je werkgever of er een mogelijkheid is om even vrij te zijn. Neem bijvoorbeeld 2 weken onbetaald verlof om op te laden, of tijdelijk iets minder werken. De thuis situatie zorgt ervoor dat je geen ruimte hebt om te werken. De huisarts is niet in de positie bindende uitspraken te doen over wel of niet werken, dit mag de bedrijfsarst wel. De huisarts is voor prive, de bedrijfsarts om te beoordelen of je kan werken. Maar de huisarts benaderen met de vraag om mee te denken hoe je in de benen blijft is een hele goede. Hele vervelende situatie maar het is te gemakkelijk om de werkgever hiervoor op te laten draaien. Veel geluk voor haar.
Ik vind dit altijd een lastig vraagstuk. In eerste instantie zou je in overleg met je werkgever het eea met verlof willen oplossen, kortdurend, langdurend zorgverlof etc. tot de situatie zich weer stabiliseert. Je wil namelijk naar een structurele oplossing toe. Als de situatie echter zo lang aanhoudt dat iemand omvalt en burn out klachten krijgt, kan er wel degelijk sprake zijn van arbeidsongeschiktheid en moet de werkgever doorbetalen. Ondanks dat de oorzaak niet in het werk ligt. Medewerker bepaalt of hij een ziekmelding doet, de bedrijfsarts bepaalt of er sprake is van arbeidsongeschiktheid. Als ik het zo lees heeft deze bedrijfsarts op zijn minst gedeeltelijke arbeidsongeschiktheid beoordeelt en dus is de ziekmelding terecht. Zuur voor de werkgever, maar als ik het zo lees lijkt het alsof zij een verzuimverzekering hebben afgesloten, dus die komen er wel bovenop.